Zamek Ogrodzieniec został zbudowany w XIV wieku i był częścią systemu obronnego na Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Jego początki sięgają czasów panowania Kazimierza Wielkiego, który wzniesienie warowni widział jako kluczowy element obrony granic Królestwa Polskiego. Zamek zbudowano na wapiennym wzgórzu, co dodatkowo zwiększało jego militarne walory.
W ciągu wieków Zamek Ogrodzieniec wielokrotnie przechodził różne etapy rozbudowy i przebudowy. W XVI wieku, w okresie renesansu, zamek został przebudowany w stylu obronnym-architektonicznym, nadając mu charakterystyczny wygląd. Potężne mury, baszty i fortyfikacje czyniły z niego niezdobytą fortecę.
W XVII wieku zamek przeszedł w ręce rodu Bonerów, którzy kontynuowali prace renowacyjne, nadając mu barokowy charakter. Niestety, w XVIII wieku, w wyniku pożaru, zamek uległ znacznemu zniszczeniu. Pomimo tego kataklizmu, ruiny Zamek Ogrodzieniec nadal emanują majestatem i historią.
Okres zaborów przyniósł kolejne wyzwania dla zamku. Podczas zaboru austriackiego zamek pełnił funkcję więzienia, natomiast po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, opuszczony i zaniedbany, czekał na kolejne lata renowacji.
Po II wojnie światowej Zamek Ogrodzieniec zyskał nowe życie. Stowarzyszenie Przyjaciół Zamku Ogrodzieniec podjęło się trudu renowacji i zabezpieczenia ruin przed dalszym niszczeniem. Dzięki ich staraniom, zamek stał się popularnym miejscem turystycznym i kulturalnym.